Ήρθε κι έδεσε η επίσκεψή μας στο αρχαιολογικό μουσείο Ηρακλείου μετά την επίσκεψή μας στην Κνωσό. Και πάλι ευχαριστούμε τον κ.Αντώνη Μανουρά που μας τα εξήγησε όλα με πολύ απλό και ωραίο τρόπο και στο Μουσείο!
Σάββατο 29 Μαρτίου 2014
Εκδρομή στην Κνωσό
Επιτέλους έφτασε η ώρα για την πολυπόθητη εκδρομή στην Κνωσό που περιμέναμε πώς και πώς!
Ενθουσιαστήκαμε με όλα αυτά που είδαμε και ακούσαμε και ευχαριστούμε πολύ τον κ. Αντώνη Μανουρά που μας έκανε την ξενάγηση δωρεάν.
Ενθουσιαστήκαμε με όλα αυτά που είδαμε και ακούσαμε και ευχαριστούμε πολύ τον κ. Αντώνη Μανουρά που μας έκανε την ξενάγηση δωρεάν.
Τρίτη 18 Μαρτίου 2014
Κυριακή 16 Μαρτίου 2014
εκδρομή στο Φόδελε - εργαστήρι Κέραμος
«Η εκδρομή στο Φόδελε»
Πέρυσι την άνοιξη, η τάξη
μου και η δασκάλα μου αποφασίσαμε να κάνουμε μια εκδρομή με το λεωφορείο.
Προορισμός μας ήταν το χωριό Φόδελε, που
βρίσκεται στο Νομό Ηρακλείου.
Σ’ όλη την διαδρομή μας,
θαυμάζαμε από τη αριστερή μεριά το βουνό και από τη δεξιά πλευρά τη γαλανή και ήρεμη θάλασσα. Όσο
πλησίαζε το λεωφορείο στο Φόδελε, τόσο περισσότερο πρασίνιζε ο τόπος από
πορτοκαλιές, ψηλές και όμορφες σαν κυπαρίσσια.
Κάποια στιγμή φτάσαμε σε μια
μεγάλη αλάνα. Περπατήσαμε λίγο ώσπου φτάσαμε σε μια παλιά γέφυρα. Από κάτω
περνούσε ένα μικρό ποτάμι, όπου έτρεχε γάργαρο και καθαρό νερό. Στα ρηχά του ποταμού υπήρχαν πολλές πάπιες που
κολυμπούσαν και πλατσούριζαν. Το μόνο που ακουγόταν ήταν το όμορφο κελάηδημα
των πουλιών, ο ήχος του νερού που έτρεχε και το φτερούγισμα των εντόμων.
Από τη μια μεριά του ποταμού
υπήρχαν πολλά παραδοσιακά μαγαζάκια όπου πουλούσαν κεντήματα, κρητικά προϊόντα
και αναμνηστικά. Επίσης υπήρχαν παλιά καφενεία και ταβέρνες όπου οι επισκέπτες
μπορούσαν να καθίσουν για να ξεκουραστούν και να απολαύσουν το νόστιμο κρητικό
φαγητό και το ποτό τους.
Εκείνο που μου έκανε
εντύπωση είναι ότι όλα τα μαγαζάκια στο Φόδελε είχαν στολίσει όμορφα την είσοδο
τους με λουλούδια, όπως βασιλικό, γαρίφαλο, ζουμπούλια και τριαντάφυλλα, που
μύριζαν πάρα πολύ ωραία. Ακόμα εντυπωσιάστηκα από το εργαστήριο κεραμικής που
επισκεφτήκαμε. Εκεί, ένας τεχνίτης μας έδειξε πώς να χρησιμοποιούμε τον πηλό
και φτιάξαμε τα δικά μας αγγεία.
Το Φόδελε θα μείνει σε όλους
μας αξέχαστο και ελπίζουμε να το
επισκεφτούμε ξανά!
Γιώργος Συσκάκης
Πολύ μεγάλη επιτυχία είχε η εκδρομή μας στο Φόδελε, στο εργαστήρι Κέραμος. Αφού πρώτα ακούσαμε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για τους Μινωίτες και τις Τέχνες τους, γίναμε και οι ίδιοι τεχνίτες και φτιάξαμε αγγεία και καράβια, ζωγραφίσαμε τοιχογραφίες και αγγεία, γράψαμε με Γραμμική Α΄ και πλάσαμε πιθάρια και χορευτές.
Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014
Σχολική βία - σχολικός εκφοβισμός
6 ΜΑΡΤΙΟΥ
Παγκόσμια ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας
και του σχολικού εκφοβισμού
Δεν πρόκειται για μια απλή διαφωνία μεταξύ δύο μαθητών . . . Δεν πρόκειται για ένα αθώο πείραγμα ή αστείο . . .
Ο σχολικός εκφοβισμός είναι μια επαναλαμβανόμενη, δυσάρεστη πράξη προς εκείνα τα παιδιά που για κάποιο λόγο θεωρούνται "ευάλωτα".
Μορφές: ξυλοδαρμός, εκβιασμός, απειλή, κοροϊδία, κλοπή, παρενόχληση κ.α.
Θύτες: Τόσο τα αγόρια όσο και τα κορίτσια εμπλέκονται στη διαδικασία της θυματοποίησης. Τα κορίτσια χρησιμοποιούν λεκτικούς τρόπους εκφοβισμού (π.χ. διάδοση ψευδούς φήμης) ενώ τα αγόρια χρησιμοποιούν τη βία και το ξύλο. Και οι δύο περιπτώσεις οδηγούν τα θύματα στην περιθωριοποίηση και στην συναισθηματική ανασφάλεια.
Τα θύματα είναι συνήθως αδύναμα και ανίσχυρα και αποτελούν τον εύκολο στόχο για να μπορέσουν οι θύτες να αναδείξουν τη δύναμη τους. Κίνητρο των εκφοβιστών είναι η πρόκληση σωματικού ή ψυχικού πόνου.
Οι παρατηρητές (συμμαθητές) φέρουν μερίδιο ευθύνης για τον σχολικό εκφοβισμό. Πρώτον, σιωπούν και δεν αναφέρουν το γεγονός στην δασκάλα - καθηγήτρια. Δευτερευόντως, με τη στάση τους (π.χ. γελώντας) επιβραβεύουν τον θύτη και την πράξη του.
Σιωπή: χαρακτηριστικό των παιδιών που έχουν βιώσει τον σχολικό εκφοβισμό είναι η σιωπή. Διστάζουν να εκφράσουν το συμβάν τόσο εντός της σχολικής κοινότητας όσο και στην οικογένεια τους. Αιτία αυτής της στάσης, είναι ο φόβος, η ενοχή και η αυτό-ενοχοποίηση.
Αλλαγή συμπεριφοράς: Το παιδί που έχει πέσει θύμα εκφοβισμού, παρουσιάζει απότομη αλλαγή στην συμπεριφορά του. Για παράδειγμα, δεν θέλει να πάει σχολείο και παράλληλα η επίδοση του παρουσιάζει καθοδική πορεία. Ακόμα, εκφράζει συμπτώματα έντονης εσωστρέφειας και αρνητικής διάθεσης.
Οι διδάσκοντες δεν πρέπει να ζητάνε από το παιδί θύμα να εξηγήσει τι έγινε ενώπιον της τάξης. Αυτό πρέπει να γίνεται σε κατ' ιδίαν συνάντηση. Ακόμα, η πρακτική του "συμβιβασμού" (να δώσουν τα χέρια) ανάμεσα στον θύτη και το θύμα δεν έχει αποτέλεσμα, καθώς από τη μία εδραιώνονται η υπεροχή του εκφοβιστή και από την άλλη αναβιώνεται η δυσάρεστη πράξη από το θύμα.
Ο σχολικός εκφοβισμός είναι μια επαναλαμβανόμενη, δυσάρεστη πράξη προς εκείνα τα παιδιά που για κάποιο λόγο θεωρούνται "ευάλωτα".
Μορφές: ξυλοδαρμός, εκβιασμός, απειλή, κοροϊδία, κλοπή, παρενόχληση κ.α.
Θύτες: Τόσο τα αγόρια όσο και τα κορίτσια εμπλέκονται στη διαδικασία της θυματοποίησης. Τα κορίτσια χρησιμοποιούν λεκτικούς τρόπους εκφοβισμού (π.χ. διάδοση ψευδούς φήμης) ενώ τα αγόρια χρησιμοποιούν τη βία και το ξύλο. Και οι δύο περιπτώσεις οδηγούν τα θύματα στην περιθωριοποίηση και στην συναισθηματική ανασφάλεια.
Τα θύματα είναι συνήθως αδύναμα και ανίσχυρα και αποτελούν τον εύκολο στόχο για να μπορέσουν οι θύτες να αναδείξουν τη δύναμη τους. Κίνητρο των εκφοβιστών είναι η πρόκληση σωματικού ή ψυχικού πόνου.
Οι παρατηρητές (συμμαθητές) φέρουν μερίδιο ευθύνης για τον σχολικό εκφοβισμό. Πρώτον, σιωπούν και δεν αναφέρουν το γεγονός στην δασκάλα - καθηγήτρια. Δευτερευόντως, με τη στάση τους (π.χ. γελώντας) επιβραβεύουν τον θύτη και την πράξη του.
Σιωπή: χαρακτηριστικό των παιδιών που έχουν βιώσει τον σχολικό εκφοβισμό είναι η σιωπή. Διστάζουν να εκφράσουν το συμβάν τόσο εντός της σχολικής κοινότητας όσο και στην οικογένεια τους. Αιτία αυτής της στάσης, είναι ο φόβος, η ενοχή και η αυτό-ενοχοποίηση.
Αλλαγή συμπεριφοράς: Το παιδί που έχει πέσει θύμα εκφοβισμού, παρουσιάζει απότομη αλλαγή στην συμπεριφορά του. Για παράδειγμα, δεν θέλει να πάει σχολείο και παράλληλα η επίδοση του παρουσιάζει καθοδική πορεία. Ακόμα, εκφράζει συμπτώματα έντονης εσωστρέφειας και αρνητικής διάθεσης.
Οι διδάσκοντες δεν πρέπει να ζητάνε από το παιδί θύμα να εξηγήσει τι έγινε ενώπιον της τάξης. Αυτό πρέπει να γίνεται σε κατ' ιδίαν συνάντηση. Ακόμα, η πρακτική του "συμβιβασμού" (να δώσουν τα χέρια) ανάμεσα στον θύτη και το θύμα δεν έχει αποτέλεσμα, καθώς από τη μία εδραιώνονται η υπεροχή του εκφοβιστή και από την άλλη αναβιώνεται η δυσάρεστη πράξη από το θύμα.
Τηλεφωνική Γραμμή SOS
1056
1056
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)